Vintage LV100AFD Paradise Tribute Model, per mancini

Je pratique la guitare depuis plus de 20 ans et je suis gaucher, et je cherchais une guitare sympa typé les paul sans y mettre 1000€ mais en évitant les épiphones que je n'avait pas aimé les micros. Un jour j'ai eu la chance de tester une vintage LV100 que j'ai trouvé fort sympathique. Jusqu'au jour où je vois la Vintage LV100 AFD chez Bax. Malheureusement ne connaissant personne qui en possédait une, je me suis fier à plusieurs avis et à plusieurs vidéo. Suite à mon achat, je vous confirme que cette très belle guitare est surprenante: le bois est de bonne qualité, les mécaniques sont bonne à voir avec le temps, les micros wilkinson sont une énorme surprise et le manche est fin . les points négatif mais pas méchant ce sont les cordes à changer et profiter et nourrir les touches qui sont peut-être trop sèche. Concernant les boutons de potard, ils ont besoin d'un point de colle comme le dit la personne dans l'avis précédent.

Guitariste depuis plus de 25 ans, je me suis acheté cette petite guitare afin de ne pas toujours trimbaler mes gibson. Et là, miracle. Je ne sais pas comment fait Wilkinson pour proposer une Les Paul finition AFD Paradise à ce prix si bas...les micros sont simplement une tuerie, très proche des SD Slash, une table bombée à souhait, et des mécaniques wilkinson de très bonnes factures. Ah oui: la guitare était accordée lors du déballage!
Je conseil cette petite guitare qui a tout d'une grande. Cerise sur le gâteau, la tête en double lyre est très jolie, et elle ne dénature pas l'ensemble. Le manche est super fin (attention aux aficionados de gibson), une petite prise en main est nécessaire.

Bref, un 9/10 pour cette gratte (9 car les boutons des potards ne tiennent pas, il faut mettre un petit point de colle).

Ik ben idolaat van Les Pauls en bezit dientengevolge ook één prachtig exemplaar van 'the real thing'. Naast dit heritage-sunburst exemlaar wilde ik nog graag een goede Les Paul-achtige extra aanschaffen, als het kon in lemon kleur. Na wat studie op het internet kwam ik al snel uit op de Vintage Paradise. Omdat ik linkshandig ben heb ik deze maar direct besteld bij de Bax-shop. Geheel volgens afspraak arriveerde het pakket op maandagmiddag 13.00 uur bij mij thuis. Uitgepakt bleek het een fraai stukje mahonie met een mooi gesneden maple top. Ik weet niet zeker of de gevlamde bovenkant fineer is of niet. Diverse bronnen vertellen steeds iets anders. Het doet verder niets af aan de prachtige aanblik die deze gitaar biedt. Direct valt mij op dat er een minuscuul stukje van de kop is beschadigd. Niet echt heel opvallend maar je verwacht zoiets iets. Affijn, eerst maar even stemmen en wat akkoorden aanslaan.
Akoestisch klinkt de gitaar vol en resonant. Ik laat de gitaar met mijn ogen dicht even door mijn handen gaan en constateer dat deze, tot nu toe, het origineel heel dicht benaderd. De body voelt, ondanks het niet al te zware gewicht, substantieel aan en straalt degelijkheid uit. De hals is vrij slank maar ook weer geen 'speedhalsje' zoals je weleens tegenkomt op strat-achtigen. Je hebt voldoende hout in je handen.
Na het spelen van wat akkoorden over de gehele hals is direct duidelijk dat de actie van de snaren prima is maar de intonatie nog moet worden afgeregeld. De schroevendraaier er dus maar bij gepakt.
Tijdens het afstellen van de snaarlengte wordt het direct duidelijk, de gemonteerde tune-o-matig brug is van inferieure kwaliteit. De schroefjes voelen wiebelig en onzeker aan en na het afstellen van de snaren en het aanslaan hiervan rammelt de brug er lustig op los. Irritant en jammer, dit is volgens mij niet nodig maar voor euro 50,-- koop je een kwaliteitsbrug die overigens vrij makkelijk te monteren is. Omdat die standaardbrug niet voldoet is het intoneren van de snaren in dit geval geen abc'tje. Uiteindelijk lukt het wel. Snel vervangen die brug.
De stemmechanieken voldoen prima en de gitaar blijft goed op stemming. De frets liggen prima op de toets en het geheel speelt lekker. Ik kon in elk geval de gitaar maar moeilijk wegleggen.
De elementen vind ik, voor een gitaar van deze prijs, ruim voldoende. Natuurlijk zijn het geen elementen uit 'the real thing' maar ze hebben voldoende output, bite en definitie. Ik laat ze voorlopig zitten.
De interne bedrading ziet er netjes uit en scoort een voldoende. De volume-potmeters voldoen maar niet meer dan dat. Terugdraaien van deze pots resulteert direct in het verlies van hoog. Overgens lijken ze wel logaritmisch te werken, Ze gaan in elk geval gelijkmatig van nul naar tien. Dit in tegenstelling tot de toon-potmeters. Deze zijn van het open-dicht type. Iets waar ik van gruwel. Is het nu zo moeilijk om een paar goede potmeters in een gitaar te monteren? Goede potmeters kosten misschien een twee tientjes de vier. Ik gebruik potmeters veel. Met name om de 'woman-tone' uit het halselement te krijgen en een 'creamy-tone' uit het brugelement. Deze geluiden snel instellen kun je op deze gitaar vergeten. De combinatieafstelling van tone- en volumepot geeft deze geluiden uiteindelijk wel maar het is telkens weer zoeken.
Ondanks deze kleine tekortkomingen vind ik de Vintage toch een aanrader. De algehele feel en bespeelbaarheid is meer dan goed. Het geluid is prima en de gitaar is echt een schoonheid om te zien. De afwerking laat weinig te wensen over. Gewoon even die brug en de potmeters vervangen en je hebt een winnaar. Die van mij gaat in elk geval niet meer weg.